Een jaar na verlies

Dit zijn de verschillen die ik merk - Annemiek Dogan

januari 18, 2021
5:19 pm

Deze maand is het een jaar geleden ik zwanger was en het volledig mis bleek te zijn. Het kleine meisje in m’n buik had geen overlevingskans. Onze wereld stond ineens stil. Na 5 maanden zwangerschap kwam dit nieuws als donderslag bij heldere hemel.

Ik zal nooit meer dezelfde persoon zijn als daarvoor. Het heeft me veranderd. En dat is oké. Een jaar later merk ik deze verschillen:

Verwondering voor het leven

Het leven is een wonder, iedere seconde is een geschenk. Natuurlijk wist ik dat al wel, nu leef ik het ook;

Dankbaarheid

Dankbaar dat Jana zo’n fijn en gezond meisje is. Ik kies ervoor om zoveel mogelijk met haar te zijn. Uren samen in bad, kilometers wandelen en zingen, knutselen, samen bij familie en vrienden logeren. Ik geniet letterlijk van iedere luier die ik verschoon. Dankbaar dat mijn man Atay en ik gezond zijn en zoveel liefde kunnen geven en ontvangen.

Mijn leven is aan mij

Iedere minuut heb ik zelf de keuze hoe ik die leef en ervaar. Nu is oneindig veel als ik daar leef, daar ben. ‘Druk’ zal ik m’n leven niet meer noemen. Het is aan mij waar ik m’n tijd aan besteed, dat doe ik bewust en met volle aandacht. Van douchen tot autorijden, van praten tot luisteren.

Hallo gevoel

Het afgelopen jaar heb ik m’n gevoel omarmt en steeds meer toegelaten. Prachtige ontdekking. Wanneer ik eerder behoefte voelde om ‘uit te checken’ deed ik dat met drank, eten of gesprekken over niets. Dat ervaarde ik als ontspannen. Heerlijk alle gevoelens verbloemen. Nu kan ik goed inchecken en luisteren naar mezelf. Zonder oordeel. De relatie met mezelf is hierdoor enorm verbeterd.

Vertrouwen in mezelf en het leven is hoog

Hoger dan in m’n leven voor Vlinder. Ik heb dit mooi geflikt denk ik weleens. Bevallen zonder pijnbestrijding en zonder nieuw leven als beloning. Ik deed het, net als zoveel andere vrouwen. Kom maar op met het leven, ik red me wel!